Patrick Ooms gaat met pensioen. Hoe gaan we die grote schoenen vullen? Dat is de vraag die het directieteam nu bezighoudt. Wie 3TW zegt, zegt Patrick Ooms. Patrick zorgde voor alle basiskennis chemie en biologie in TW en aso. De collega’s die na hem kwamen, konden er mooi de vruchten van plukken. Moeten we op het bordje aan de deur van E001 een ondertitel voorzien:”hier werkte Patrick Ooms, grondlegger van TW, bezieler van alle brave kinnekes”?
Want daar begon hij steevast mee, met de begroeting “dag brave kinnekes”, om dan vervolgens van wal te steken met zijn les, waarbij menig collega in naburige klaslokalen kon meegenieten van zijn stentorstem. Degelijk lesgeven, geen digitale poeha. Het was ook duidelijk wanneer Patrick labo’s gaf: het hele gebouw geurde naar ether en rook. De vragen van de toets werden nog gedicteerd en leerlingen mochten alles lekker op een takenblad schrijven. Voor de jongere lezers: dat is voorgedrukt ruitjespapier met de hoofding van de school op…
Maar dat degelijk lesmateriaal van Patrick werd gesmaakt. Meer nog, het werd in veel scholen gesmaakt, want Patrick schreef zowaar voor uitgeverij Averbode een cursus uit tot een handboek dat “Lab 3” heet. Dat boek heeft verschillende jaren meegedraaid. Daar mogen we best trots op zijn.
De collega’s van de directie kennen Patrick natuurlijk ook van zijn jarenlang lidmaatschap van het LOC, de vakbond op school. Men wist dat als Patrick 1 van zijn vurige pleidooien ontstak, dat je dan maar beter je zaak kan kennen, wil je hem van antwoord kunnen dienen. Favoriete onderwerpen waren de werkcondities en de gepassioneerde bewijsvoeringen dat ministers en overheden bandieten zijn.
Patrick heeft gewacht om te stoppen tot hij nog les kon geven aan zijn kleindochter Nienke. Dat typeert Patrick ook wel: hij is een familiemens en hij heeft het thuis naar zijn zin. Hij heeft een dochter en twee zonen en de twee zonen heeft hij helemaal meegesleurd in zijn passie: de Alfa Romeo. Het gaat zelfs zo: hij verzamelt en sponsort de auto’s en laat zijn zonen eraan sleutelen zodat hij ermee kan gaan rijden. We hebben ons zelfs laten vertellen dat hij wel 20 oldtimer-Alfa’s heeft gestockeerd in een industriehal. Hij wil de auto’s namelijk in een perfecte originele staat krijgen waardoor hij soms wrakken opkoopt om de stukken te gebruiken. Meer nog, naar verluidt rijdt hij soms tot de Ardennen of verder om een “pinker” te gaan kopen die hij vervolgens stockeert in een kelder. Hij zou zo een unieke GTV 6 hebben en elk jaar maakt hij in de vakantie een roadtrip met een zwarte Spider cabriolet.
En tot slot, het allerbelangrijkste wat ons nog steeds bezighoudt: wat met die boekentas… Die tot op de draad versleten lederen boekentas, die wellicht ooit bruin was, die steevast met een snelbinder de fiets op mocht, die als een extra lichaamsdeel aan Patrick was verbonden. Blijkbaar heeft hij hij die boekentas gekregen bij zijn plechtige communie en nooit meer vervangen. Was dat de kiem van zijn passie voor oldtimers? Of gaat hij die nu per opbod te koop aanbieden? Maar misschien gaat die “kabbas” zoals hij hem noemt, gewoon mee in die zwarte Spider want het leven wordt nu 1 lange grote vakantie. Geniet ervan, Patrick, en bedankt voor alles wat je voor onze school betekende.